- wyzywać od kogoś
- = wymyślać od kogoś
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wyzywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyzywaćam, wyzywaća, wyzywaćają, wyzywaćany {{/stl 8}}– wyzwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wyzywaćzwę, wyzywaćzwie, wyzywaćzwij, wyzywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać – wyzwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na udeptaną ziemię {{/stl 13}}{{stl 7}} dawniej: wyzywać kogoś na pojedynek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyzywać — los «robić coś ryzykownego, narazić się na niebezpieczeństwo»: W niczym nie chciałem wyzywać losu: pragnąłem być dobrym pracownikiem, dobrym ojcem i najlepszym mężem, jeżeli tylko Renata tego zechce. J. Stawiński, Piszczyk. Jego interesowały… … Słownik frazeologiczny
wyzwać — Wyzywać los «robić coś ryzykownego, narazić się na niebezpieczeństwo»: W niczym nie chciałem wyzywać losu: pragnąłem być dobrym pracownikiem, dobrym ojcem i najlepszym mężem, jeżeli tylko Renata tego zechce. J. Stawiński, Piszczyk. Jego… … Słownik frazeologiczny
wyzwać — dk IX, wyzwaćzwę, wyzwaćzwiesz, wyzwaćzwij, wyzwaćzwał, wyzwaćzwany wyzywać ndk I, wyzwaćam, wyzwaćasz, wyzwaćają, wyzwaćaj, wyzwaćał, wyzwaćany 1. «wezwać do wzięcia udziału w walce, zapasach, grze itp.» Wyzwać kogoś na pojedynek a. wyzwać kogoś … Słownik języka polskiego
udeptać — przestarz. Walczyć z kimś na udeptanej ziemi; wyzywać kogoś na udeptaną ziemię «pojedynkować się, walczyć z kimś, wyzywać kogoś na pojedynek»: Może to sekundanci, co przyszli, aby go wyzwać na udeptaną ziemię? K. Makuszyński, Szatan … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… … Słownik frazeologiczny
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego